در سال 1959 یک درماتولوژیست امریکایی اولین ترمیم مو بوسیله پانچ را در ریزش مردانه انجام داد و از این زمان به بعد جراحی های پیوند مو برای ترمیم طاسی مردانه مطرح شد و اورینتریچ بعنوان پدر پیوند مو ملقب شد.تا سالها بعد از تکنیک اورینتریچ کاشت مو توسط 40 تا 100 گرافت 4 میلی متری انجام می شد.در سال 1970 گرافت های کوچکتر 2 میلیمتری استفاده شد.در سال 1983 دکتر کرلس اوبل از برزیل جلسات بزرگ عمل،با کاشت 1000 گرافت کوچک را معرفی کرد.در سال 1994 دکتر ویلیام راسمن از کالیفرنیا کاشت 3600 گرافت را در یک جلسه گزارش کرد.استفاده از میکروسکوپ برای تقسیم گرافتها در سال 1987 بوسیله دکتر باب لیمر مطرح شد.کاشت مو بر خلاف کاشت گونه و باقی عملهای زیبایی عملی مهم میباشد که در زندگی شخصی افراد و روابط اجتماعی تاثیر مستقیم دارد.
کاشت مو به تکنیک جراحی گفته می‌شود که در آن ریشه‌های مو، تک تک از ناحیه اهدا کننده به منظور پیوند مو به ناحیه در حال ریزش و یا خالی از مو برده می‌شوند. از این روش بیشتر برای درمان ریزش موی مردانه استفاده می‌شود و طی آن ریشه‌هایی که به صورت ژنتیکی در مقابل ریزش مقاوم هستند به ناحیه طاس برده می‌شوند. بعلاوه از این روش برای بازسازی ابرو، مژه، محاسن، موهای سینه و ناحیه تناسلی و پوشاندن محل زخمهای ناشی از تصادف و یا جراحی مانند کشیدن پوست و کاشت موی قبلی استفاده می‌شود. کاشت مو با پیوند پوست متفاوت است.در هر پیاز مو ۱ تا ۴ رشته مو رشد می‌کند. امروزه در پیشرفته ترین روشهای کاشت مو، پیاز مو را دست نخورده انتقال می‌دهند. نتیجه این کار ظاهر طبیعی تر موهای کاشته شده‌است. این روش کاشت Follicular Unit Transplantation مو و یا بصورت کوتاه شده FUT نامیده می‌شود. موهای اهدایی جهت پیوند مو به دو روش کاملاً متفاوت جمع آوری می‌شوند.تاریخچه استفاده از بخشهایی از پوست سر که در آن بافتی از پوست سر به همراه منبع اصلی تولید خونش به یک منطقه طاس کاشته شود، به قرن 19 بر میگردد. استفاده از تکنیکهای کاشت موی مدرن به دهه 30 میلادی در ژاپن بر میگردد که آن موقع جراحان از گرافتهای کوچک و حتی "گرافتهای واحد فولیکولی" برای جایگزین کردن مناطق آسیب دیده ابرو یا مژگان، ولی نه در رابطه با برطرف سازی طاسی، استفاده میکردند. در آن زمان تلاشهای آنها مورد توجه گستردهای قرار نگرفت، و آسیبهای جنگ جهانی دوم به کشورآنها پیشرفتهای آنها را در زمینه کاشت و پیوند مو تا دو دهه دیگر مخفی نگه داشت. در اواخر دهه 50 بود که عصر مدرن کاشت مو در جهان غرب شروع شد، زمانی که یک متخصص پوست نیویورکی به اسم نرمن ارنریش ((Norman Orentreichبا استفاده از بکارگیری گرافتهای آزاد دهنده در بیماران دارای الگوی طاسی مردانه شروع به آزمایش کرد.
علل شایع ریزش مو شامل :
- استرس
- بیماریهایی نظیر کم خونی ، کم بود مواد معدنی
عدم تعادل هورمونی،نظیر بیماریهای تیروئید و سندروم تخمدان پلی سیستسیک -
- تغذیه نامناسب
- ریزش مو موقتی در اثر آسیب های ناشی از رنگ کردن ،دکلره کردن ،فر کردن و صاف کردن به روشهای غلط